22 Μαρτίου 2011

ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ: ΜΙΑ ΕΛΕΓΕΙΑ ΣΕ ΕΒΕΝΙΝΟ ΦΟΝΤΟ

«Ο Ήχος της Απώλειας» δεν λειτουργεί ως ιστολόγιο με την «παραδοσιακή» έννοια του όρου. Δεν είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο, ούτε ένα βήμα σχολιασμού της επικαιρότητας. Θεωρούμε ότι υπάρχουν πολύ πιο αξιόλογα ιστολόγια ή ιστότοποι που έχουν ως αντικείμενό τους τα παραπάνω. Κύριο μέλημά του είναι η Λογοτεχνία και οι διάφορες εκφάνσεις της. Υπάρχουν, όμως, κάποια γεγονότα που είναι τόσο συγκλονιστικά που μας «υποχρεώνουν» να τα σχολιάσουμε. Εδώ γεννάται, βέβαια, το ερώτημα: τι να σχολιάσει κανείς για τον ολοκληρωτικό όλεθρο; Τι να πει κανείς, όταν το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρακολουθεί βουβός τα γεγονότα από το δέκτη της τηλεόρασης και να συλλογίζεται τι μέλλει γενέσθαι μ’ αυτούς τους ανθρώπους; Τι άλλο, παρά οργή, μπορεί να νιώσει κανείς για τους υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας που με τα ψυχρά οικονομικά δεδομένα στάθμισαν τα οφέλη και γέμισαν τη χώρα αλλά και όλη την υφήλιο (συμπεριλαμβανομένης της γειτονιάς μας) με πυρηνικούς αντιδραστήρες; Το μόνο στο οποίο θα ήθελα να σταθώ πέρα από τα αυτονόητα (τα όρια της τεχνολογίας, η επικινδυνότητα της πυρηνικής ενέργειας, οι πολιτικές σκοπιμότητες) είναι η αξιοπρέπεια ενός λαού που βιώνει την υπέρτατη καταστροφή με στωικότητα και μόνα όπλα του την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα. Προφανώς, ο κάθε είδους «διαδικτυακός ακτιβισμός» έχει από ήσσονα έως μηδενικά αποτελέσματα. Σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι απλώς να ενώσουμε τη φωνή μας με τα δισεκατομμύρια των συνανθρώπων μας που παρακολουθούν σοκαρισμένοι την τραγωδία να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους. Γνωρίζουμε ότι μετά από λίγες μέρες τα γεγονότα αυτά θα περάσουν σε δεύτερη μοίρα για τα μέσα ενημέρωσης καθώς αυτό αποτελεί συστατικό στοιχείο της δομής τους. Θα θέλαμε, λοιπόν, ν’ αποτίσουμε με το ποίημα που ακολουθεί ένα φόρο τιμής στα θύματα αλλά και στους επιζώντες που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς να έχουν τη δυνατότητα ούτε καν να θρηνήσουν τους νεκρούς τους...


ΦΟΥΚΟΥΣΙΜΑ: ΜΙΑ ΕΛΕΓΕΙΑ ΣΕ ΕΒΕΝΙΝΟ ΦΟΝΤΟ

«Βιβλική καταστροφή»
«Ανυπολόγιστες ζημιές»
«Στο έλεος του Εγκέλαδου και του τσουνάμι»
«Πυρηνικός εφιάλτης»

Συντρίμμια. Συντρίμμια παντού.
Ένας ατέλειωτος σωρός από λάσπη, γκρεμισμένα σπίτια
και παραδαρμένα πλοία και αυτοκίνητα.
Χιλιάδες κουφάρια θαμμένα κάτω απ τα νερά
στις εξαφανισμένες πόλεις,
χιλιάδες αγνοούμενοι
που ίσως να μη βρεθούν ποτέ.

Μια νέα Χιροσίμα. Μια νέα Χιροσίμα «εν καιρώ ειρήνης».
Η ραδιενέργεια εξαπλώνεται απειλητικά.
Στο χώρο και στο χρόνο.
Εξαϋλώνοντας αυτή τη γενιά και τις γενιές που έρχονται.
Κι εμείς στεκόμαστε μπροστά στους δέκτες μας
αναμένοντας την επόμενη έκρηξη,
στο άλλο πυρηνικό εργοστάσιο
και μετράμε τη χιλιομετρική απόσταση
για να σιγουρευτούμε για την ασφάλειά μας
και να αναπνεύσουμε ανακουφισμένοι.

Ξεχνάμε, φαίνεται, ότι την καταστροφή
δεν την φέρνει πια το Enola Gay.
Η καταστροφή έχει εγκατασταθεί στη γειτονιά μας.
Δε χρειάζεται αφορμές, ούτε εχθρούς για να εξαπολυθεί.
Δεκάδες Little Boys μας περιμένουν στη γωνία.

Τελικά, πόσο απέχει το Πριπιάτ από τη Φουκουσίμα;



5 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

Οι άνθρωποι των "γραμμάτων" οφείλουν να είναι παρόντες σε όλα τα μεγάλα γεγονότα των καιρών, να τα αναδεικνύουν και ν’ αποδίδουν φόρο τιμής σ’ αυτά με τον τρόπο τους.

Τα συγχαρητήριά μου. Η ευαισθησία δεν θα μπορούσε να προσπεράσει τούτο τον Αρμαγεδδώνα…

Ν.Γ. Λυκομήτρος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Συμφωνώ ότι δεν μπορούμε να προσπερνάμε τέτοια γεγονότα και να τυρβάζουμε περί Ποίησης όταν ο κόσμος μας καταρρέει. Καλό είναι να υψώνουμε τη φωνή μας. Όπως θεμιτό είναι κάποιοι να αποτίουν το δικό τους φόρο τιμής μέσω της σιωπής τους που συνοδεύεται από περισυλλογή. Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να αντιμετωπίζει αυτά τα γεγονότα. Βεβαίως, δεν πιστεύω ότι μ' ένα ποίημα θα λυθούν τα προβλήματα. Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω...Καλό σας βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

με συγκίνησε ιδιαίτερα το post αυτό, λιτό, αληθινό δίχως φανφάρες και ωραία λόγια, δε θα σχολιάσω τα γεγονότα το μόνο που θα πω είναι πως θλίβομαι απίστευτα με την ανευθυνότητα, την εγκληματική απερισκεψία των "μεγάλων εγκεφάλων" που έχουν καταντήσει τον πλανήτη στα πρόθυρα της απόλυτης καταστροφής και εμάς απλούς θεατές!!!

Ν.Γ. Λυκομήτρος είπε...

Αγαπητή Silena,

σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Κατά τα λοιπά τα είπατε όλα. Κρίμα που η γνωριμία μας γίνεται με αφορμή αυτά τα ολέθρια γεγονότα που όσο περνούν οι μέρες γίνονται όλο και χειρότερα...

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

Καλημέρα!!
Θα ήθελα να επικοινωνήσεις μαζί μου.
strezsof@gmail.com