JACQUES ΚΑΙ JANOU

Ο Jacques Mesrine υπήρξε μια άκρως αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Πέρα και πάνω από μανιχαϊστικές αντιλήψεις, αγιοποιήσεις ή δαιμονοποιήσεις, το ποίημα εστιάζει στο πάθος και στη συντροφικότητα που διέκρινε τη σχέση των δύο εραστών. Αξίζει να διαβάσει κανείς την αυτοβιογραφία του με τίτλο «Το Ένστικτο του Θανάτου» (L’ Instinct de Mort) που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ελεύθερος Τύπος…

 

JACQUES ΚΑΙ JANOU

                                        

(Στη μνήμη του Jacques Mesrine)

Είμαστε τα θηράματα ενός «ανελέητου ανθρωποκυνηγητού».

Φιλιόμαστε «μέσα σε μια βροχή από σφαίρες».

Δεν έχουμε χρόνο για τον έρωτά μας.

Πάντοτε «ουρλιάζουν πίσω μας οι σειρήνες των περιπολικών».

Δε μπορούμε να πιαστούμε χέρι χέρι

γιατί πρέπει συνεχώς να είμαστε έτοιμοι για μάχη.

Ο πιο πιστός μας σύντροφος είναι το Colt 45

και ασπίδα μας τα σώματά μας.

Δε νιώθουμε φόβο και δε θα λυγίσουμε ποτέ.

Προσπάθησαν να μας κάνουν να προδώσουμε

και να μισήσουμε ο ένας τον άλλο.

Όμως δεν τα κατάφεραν.

Φτύνουμε κατάμουτρα την αστική κοινωνία

με τους νόμους της, τους μπάτσους και τους δικαστές.

Καμιά φυλακή δεν μπορεί να μας κρατήσει.

«ΜΑΖΙ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ!»

 

 Τα πολλά πρόσωπα του Jacques Mesrine

(Photo: RDA/Getty Images)

Πηγή: http://www.guardian.co.uk/film/2009/jul/12/jacques-mesrine-french-movie