Αν υπήρχε ένα είδος ποίησης το οποίο θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως punk ποίηση με DIY αισθητική, τότε ο κατεξοχήν εκπρόσωπός της θα ήταν ο Γιάννης Μ. Λιβαδειάς. Είχα την τύχη να πέσει στα χέρια μου η ποιητική του συλλογή με τίτλο «Στιχορραγία» (2022), η οποία αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του είδους ποίησης που αναφέρθηκε παραπάνω.
Με γλώσσα ανεπιτήδευτη και δυναμική, ο ποιητής εξαπολύει ευθείες βολές κατά της καθεστηκυίας τάξης. Ειλικρινής και συναισθηματικός, παραθέτει την αλήθεια του και προσπαθεί να αφυπνίσει τον αναγνώστη/την αναγνώστρια, ώστε να κινητοποιηθεί ενάντια στα κακώς κείμενα.
Τα ποιήματά του πραγματεύονται τον έρωτα, την επανάσταση, τη μετανάστευση, καθώς και ποικίλα άλλα θέματα που άπτονται της καθημερινότητας.
Όπως αναφέρει κι ο ίδιος «…κατά βάθος η Στιχορραγία μοιάζει με “πάθηση”, με μια κατάσταση του νου όταν αυτός ασφυκτιά και δεν του επαρκούν τα υπόλοιπα εκφραστικά μέσα για να ολοκληρώσει τις σκέψεις του. Συνήθως έτσι γράφονται οι στίχοι, μετά από υπαρξιακά ξενύχτια και αδιέξοδα ή στην υπερένταση δυνατών βιωμάτων και συλλογισμών. Την 25η ώρα της ημέρας, στον “κλεμμένο” χρόνο από τις απαιτήσεις της επιβίωσης και τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας.
Γι’ αυτό και στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπάρχουν ενιαίο ύφος και θεματική, αλλά περάσματα από όλα σχεδόν τα ποιητικά είδη, που με αυτόν τον τρόπο ανοίγουν τις δικές τους διαδρομές. Μια συνεχής διαλεκτική ανάμεσα στο “προσωπικό” και το “πολιτικό”, στο “ατομικό” και το “κοινωνικό”, γεμάτη αποδομήσεις και επανανοηματοδοτήσεις εννοιών και πραγματικοτήτων».
Στις εσωτερικές σελίδες του βιβλίου μπορεί να δει κανείς τα ψηφιακά κολλάζ με τραπουλόχαρτα που συνέθεσε ο ίδιος ο ποιητής. Το εξώφυλλο κοσμούν δύο υπέροχα χαρακτικά του μεξικανού καλλιτέχνη EKO, τα οποία φιλοτεχνήθηκαν με αφορμή τα 400 χρόνια από την έκδοση του Δον Κιχώτη.
Η συλλογή κυκλοφορεί σε 666 αντίτυπα και διακινείται χέρι με χέρι, εκτός του εμπορικού κυκλώματος, με ελεύθερη συνεισφορά.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε το ιστολόγιο https://onlyfortrade.wordpress.com/ ή επικοινωνήστε απευθείας με τον ποιητή στη διεύθυνση ηλεκτρονικής αλληλογραφίας johnnymcro@yahoo.com.
[ Αντί Εισαγωγής: Iconoclasta ]
στην κοινωνία του θεάματος
ψύλλους στ’ άχυρα
αναζητώ
λέξεις που ν’ αξίζουν
όσο χίλιες εικόνες
έκαστη
[ Home Sweet Home ]
Παρέλασαν τα στρατά
και τα σώματα ασφαλείας
και οι εκλογές θα γίνουν
σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
όπως οι ναζί μαζεύανε Εβραίους
έτσι και η πολιτεία των Ελλήνων
μαντρώνει μετανάστες
αναμείνατε την τελική λύση και
μην κλείσετε εάν δεν ακούσετε σύρμα κατειλημμένο
“σημασία έχει όχι πια εδώ”
στην κόλαση του κάθε μέρα
ακαριαίος στρόβιλος διαλεκτικής εναλλαγής
πτώση τάσης ατομικής ενέργειας
βραχυκύκλωμα
παύση και επαναφορά συστήματος
παέγια βαλενθιάνα υ φιδεουά
φίδια κολοβά
ρουά ματ και χρυσά αυγά μάτια
αυτόματη συνειρμική γραφή
κβάντων και συμβάντων
τέσσερα χέρια χιαστά και ιδρωμένα
ένα “h” κι ένα αλύχτημα
και δυο κορμιά σεληνιασμένα
μέλλον ανέμελο και ατημέλητο
άραχνο και μαύρο
και τσιγκούνης και ιδιοκτήτης
γι’ αυτό και ’γω ράβω πουκάμισο για σπίτι
σαραντάχρονα παλληκάρια από τη Λιβαδειά
σαράντα μύρια μικροκύματα
μακριά στο Αϊβαλί
ελευθερία έκφρασης
χίλια εννιακόσια ογδόντα τέσσερα ιστολόγια
και δύο χιλιάδες δώδεκα παρακολουθήσεις
έλεγχος γνησιότητας
και απομίμηση μηνύσεων
καταγραφή και εξακρίβωση στοιχείων
να σου πω τη μοίρα σου τη μοιρολάτρισσα
να μου πεις το κακορίζικό μου
πες μου όμως πρώτα
γιατί είπαμε διώκεται ο Παστίτσιος
και γιατί χωρίς τζαμί λέγεται ανεξιθρησκία;
Και πως την λένε τη ρουφιάνα,
ACTA Μοργκάνα;
[ Δευτέρα ]
Εγκεφαλικό κενό,
πόδια βαριά,
μηχανικές κινήσεις,
σαν ζόμπι
κάθε Δευτέρα
(εκτός της Καθαρής
και αυτών των Χριστουγέννων
και του Πάσχα)
τα ίδια,
στα ίδια κάθε Δευτέρα λοιπόν
κάθε κατεργάρης
στον πάγκο του χασάπη
με άδειες τις τσέπες
κάθε τέλος του μήνα
κάθε μήνα εσαεί
ως τη δευτέρα παρουσία
από Δευτέρα σε Δευτέρα
με τον ενδιάμεσο μύθο
του Σαββατόβραδου
μονότονο σταθμό ανάμεσα
στις Δευτέρες
η επανάληψη μήτηρ
της μάθησης
και της εμπέδωσης
του Συστήματος
Ποια Υόρκη
ποια Λονδίνα
ποιες Βρυξέλλες
η Δευτέρα είναι
η πρωτεύουσα
του καπιταλισμού
και της αυτοκρατορίας
κοίτα τους υπηκόους
πως κυκλοφορούν με
πόδια βαριά
και μηχανικές κινήσεις
σαν ζόμπι
από Δευτέρα σε Δευτέρα
...
Κάθε επανάσταση που σέβεται τον εαυτό της
θα κατέστρεφε τη Δευτέρα χωρίς δεύτερη σκέψη
και χωρίς ποτέ να την αντικαταστήσει..!
[ Διαβατάρικα ] (επιλεγμένα αποσπάσματα)
[…]
- Σκανδιναβικό -
Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει...
Αν γυρίσει πίσω θα πει πως
πάσχει απ’ το Σύνδρομο της Στοκχόλμης!
[…]
- Σελφίτιδα -
Σέλφις ανέστη εκ νεκρών
θανάτω θάνατον απαθανατίσας
και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν
αυτοβαυκαλιζάμενους
[ Tourists or Refugees? ]
Η Πάλη των Τάξεων λέγεται πως τέλειωσε
είμαστε πλέον όλοι ταξιδιώτες εσαεί·
πρόσφυγες ή τουρίστες;
Πουλάς ζωή / Αγοράζεις μέρες
Εισιτήριο στο πουθενά / Χωρίς επιστροφή
Businesses Class or Tourist Class?
Απαγόρευση μόνιμης διαμονής / Απαγόρευση εξόδου
Πόλη των απαγορεύσεων ή απαγορευμένη πόλη;
That’s the question!
Είπανε πως αλλοιώνουν τον κοινωνικό ιστό
αλλά δεν λένε ποια μαζική υστερία κατέλαβε την Πόλη
-και γιατί τους φταίνε οι Καταλήψεις;
Άνθρωποι ή Ποντίκια; Tourists or Refugees?
To be a human being or not to be?
Fight the Power – F*ck Airbnb!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου