Στο βίντεο που ετοιμάσαμε με τις Εκδόσεις Βακχικόν παρουσιάζω συνοπτικά την ποιητική συλλογή «Ο ήχος της απώλειας», απαντώ στο ερώτημα γιατί γράφω Ποίηση και διαβάζω το ποίημα «Φουκουσίμα: Μια ελεγεία σε εβένινο φόντο».
Το εν λόγω ποίημα γράφτηκε το μακρινό 2011 με αφορμή το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Θέλησα να κάνω έναν παραλληλισμό με το αντίστοιχο ατύχημα στο Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας, για να δείξω ότι ακόμα και η λεγόμενη χρήση της πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς υποκρύπτει σοβαρούς κινδύνους.
Δεν είχα διανοηθεί, φυσικά, ότι, 13 χρόνια μετά, η πραγματικότητα θα ήταν ακόμα πιο ζοφερή απ’ ό,τι θα φανταζόταν κανείς. Στις μέρες μας η πυρηνική απειλή έχει γιγαντωθεί, καθώς όλο και περισσότερες χώρες επιστρέφουν στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας επικαλούμενες την κλιματική κρίση, ενώ οι μεγάλες δυνάμεις εξακολουθούν να διαθέτουν αρκετές πυρηνικές κεφαλές για να καταστρέψουν ολοσχερώς τον πλανήτη και δεν διστάζουν να τις χρησιμοποιήσουν ως απειλή κατά των αντιπάλων τους, επαναφέροντας τη λεγόμενη «ισορροπία του τρόμου» της δεκαετίας του ’80. Τραγική ειρωνεία ότι ο εφιάλτης αναβιώνει και πάλι στην Ουκρανία, εν μέσω του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, με επίκεντρο το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια.
Πατήστε εδώ για να δείτε το βίντεο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου